ارتقاء عملکرد و افزایش تکثیر سلول های بنیادی اسپرماتوگونی با ماتریکس نانوفیبر پلی آمیدی

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثر ماتریکس برون سلولی نانو رشته ای پلی آمید بر تکثیر و عملکرد سلول های بنیادی اسپرماتوگونی (sscs) بچه موش 6 رو در محیط in vitro بوده است. سلول های بنیادی اسپرماتوگونی، از بیضه موش 6 روزه جدا شده و در خانه های یک ظرف کشت 6 خانه ای (3 خانه آن توسط ورقه نانوفیبر پوشانده بوده) به طور جداگانه در حضور فاکتورهای رشد gdnf bfgf و egf با سه بار تکرار کشت داده شدند. تعداد کلنی های sscs، مساحت کلنی ها و تعداد سلول به ازای هر کلنی در روزهای هفتم و دهم در هر گروه اندازه گیری شد. از رنگ آمیزی ایمونوفلورسنت جهت بررسی کیفی بیان نشانگرهای پروتئینی ?6-integrin, thy-1, ?1-integrin, oct-4, plzf و c-kit در روز دهم در هر دو گروه استفاده شد. بیان ژن های مربوط به سلول های زاینده با استفاده از تست rt-pcr در روز دهم پس از کشت در دو گروه مقایسه شد. جهت بررسی عملکرد سلول ها در هر دو گروه سلول های کلنی های حاصله به موش بالغ نابارور شده پیوند زده شد. .برای آنالیز داده ها کمی از نرم افزار sas و از مدل خطی عمومی استفاده شد و میانگین ها به کمک آزمون چند دامنه ای دانکن مقایسه شدند.در آزمایش فاکتوریل انجام شده تعداد کلنی های کشت شده بر روی ورقه نانوفیبر به طور معنی داری (05/0) نسبت به کلنی های کشت شده در ظرف بدون نانوفیبر بیشتر بود. همچنین تعداد سلول ها در هر کلنی و مساحت کلنی ها در گروه بدون نانوفیبر کاهش معنی داری (05/0) نسبت به گروه با نانو فیبرداشت. رنگ آمیزی ایمونوفلورسنت نشان داد که کلنی ها متشکل از sscs بودند. زیرا رنگ آمیزی برای نشانگرهای ?6-integrin, ?1-integrin, thy-1, oct-4, plzf مثبت و برای نشانگر c-kit به طور نسبی منفی بودند. بر اساس نتایج rt-pcr میزان بیان ژن های gfr?-1, stra8, vasa, ?6, ?1, thy-1, oct-4 در گروه کشت با استفاده از نانوفیبر نسبت به گروه کشت بدون نانوفیبر بیشتر و ژن c-kit در گروه کشت بدون نانو به طور نسبی بیشتر بوده است. در عین حال ژن nanog به عنوان یک ژن پرتوانی در هر دو گروه بیان نشده است. نتایج نشان داد که استفاده از ماتریکس برون سلولی نانو رشته ای در کشت سلول های اسپرماتوگونی بچه موش 6 روزه در خالص سازی و بهبود کمی و کیفی وهمچنین بر عملکرد سلول های sscs اثر فزاینده دارد.